ഒന്നു കരയാന്‍ കൊതിച്ചിന്നു ഞാന്‍...
നെഞ്ചിനുള്ളിലെ വിങ്ങലൊന്നടങ്ങും വരെ.
എന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍,
ഞാന്‍ പടുത്തുയര്‍ത്തിയ ജീവിതത്തിന്റെ വര്‍ണ ഗോപുരം
അതിനു മീതെ,
കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ വന്നടിഞ്ഞു കൂടി
തുള്ളി തുള്ളിയായി പിന്നെ പേമാരിയായി
എല്ലാം അലിഞ്ഞലിഞ്ഞ ഒരു മണ്‍കൂനയായി
എന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളെ അടക്കം ചെയ്ത പോലേ
കൊളുത്താന്‍ ഒരു തിരി പോലുമില്ലാതെ
അര്‍പ്പിക്കാന്‍ ഒരിതള്‍ പൂ പോലുമില്ലാതെ
എന്നിട്ടും,കണ്ണുകള്‍ നനയുന്നില്ലലോ
പൊട്ടികരയാനാശിച്ചിട്ടും ഒന്നേങ്ങാന്‍ പോലുമാവാതെ
ഉള്ളു മരവിച്ചു പോയിരിക്കുന്നു
പിന്നെ ദാഹിച്ചു വരണ്ടുണങ്ങിയ ചുണ്ടുകളെ നനക്കാന്‍
കൈകുമ്പിളില്‍ കോരിയെടുതപ്പോഴെല്ലാം
ഒരു തുള്ളി പോലുമവശേഷിക്കാതെ ചോര്‍ന്നു പോയീ
കോരിയ കൈകളും നിലാവില്‍ നിറഞ്ഞു തിളങ്ങുന്ന തടാകവും
എല്ലാം ഞാന്‍ കണ്ട സ്വപ്നമായിരുന്നോ ?
ജീവിതത്തിന്റെ മുള്ള് നിറഞ്ഞ
ഇരുള്‍ വഴികളില്‍ ഒരു മിന്നാമിനുങ്ങാവാന്‍
ഇനിയേതു സ്വപ്നമാണ് ബാക്കി.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ