ജീവിതം....
ജലോപരിതലത്തില്‍ പൊങ്ങുതടി പോലെ
ഒഴുക്കിന്‍റെ സഹാചാരിയായീ.
പറിച്ചെറിയാന്‍ കഴിയാത്ത ബന്ധങ്ങളുടെ നീണ്ട ചരടുകലുമായ്
കടമകളുടെ കല്ച്ചുമരുകളില്‍ തലയിടിച് നോവുപോഴും
കണ്ണീര്‍ ചാലുകളെ വിയര്‍പ്പില്‍ ചേര്‍ത്തലിയിച്ചു.
വേലിയിരക്കത്തില്‍ എന്‍റെ ഭാണ്ട കെട്ടുകള്‍ ഞാന്‍ അവര്‍ക്കായ് പങ്കിട്ടു.
വീതം കഴിയുപോള്‍ വിയര്‍പ്പു പറ്റിയ ഭാണ്ടവും ഞാനും ബാക്കിയായി
എങ്കിലും എന്‍റെയാശ്വാസം
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നിറച്ച ഭാണ്ടവുമായ്‌ അടുത്ത വേലിയേറ്റത്തിലേക്ക്‌
ഒരു പക്ഷെ ഭാണ്ഡങ്ങള്‍ നിറയും മുന്‍പേ ഒരു വേലിയിറക്കം?
വെളിച്ചം ,
അഗ്നിയാനെന്നറിയാതെ പറന്നടുക്കുന്നവര്‍
വലം വെച്ച് ന്രിത്തമാടി
ഓരോ വൃത്തവും അവസാനികുന്നിടത്‌ അടുത്തത് തുടങ്ങുകയായി
ചിലര്‍ നേടുമ്പോള്‍
ചിലര്‍ എരിഞ്ഞടങ്ങിടാനാവും വിധി.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ